اسامه بن لادن در 11 سپتامبر 2001 به برج های دوقلوی آمریکا حمله کرد و پس از آن به ط-البان پناه برد. ط-البان در حالی به اسامه بن لادن پناه داد که 6 سال پیش از آن افغانستان را اشغال کرده بود. در آن زمان افغانستان پناهگاه خوبی برای تروریستان شده بود. آمریکا به دلیل تحویل ندادن اسامه بن لادن توسط ط-البان افغانستان را مورد حمله قرار داد و مسیر تاریخ افغانستان را تغییر داد.
به گفته رابرت گیرنر، رئیس دفتر CIA در اسلام آباد، در آن زمان اسامه بن لادن توقع داشت آمریکا برای دستگیری اش به افغانستان حمله کند و در تله جنگ افغانستان گرفتار شود. با اینکه بن لادن کشته شد اما تقریبا پیش بینی او درست بود.
آمریکا در 7 اکتبر به افغانستان حمله کرد. در نخستین حملات آمریکا محل اقامت ملا عمر، رهبر وقت ط-البان با موشک های کروز هدف قرار گرفت. در این حمله ملا عمر جان سالم به در برد و فقط تعدادی از نزدیکانش کشته شدند.
همزمان با حمله هوایی ایالات متحده، حملات نیروهای ائتلاف جبهه شمال نیز شروع شد. از شرق و جنوب افغانستان نیز مخالفان ط-البان حملات خود را آغاز کردند. در 7 سپتامبر قندهار مرکز قدرت ط-البان سقوط کرد و این گروه از هم پاشید. آمریکا و ناتو نظام جدیدی در این کشور به پا کردند و دولت جدیدی تشکیل شد. همزمان آمریکا و ناتو به تعقیب بن لادن و ط-البان ادامه دادند و به همین بهانه نیروهایشان در افغانستان باقی ماندند.
ط-البان در دولت جمهوری که در افغانستان شکل گرفت جایی نداشت به همین دلیل دو سال بعد با حمایت پاکستان و پشتون های داخل دوباره منسجم شده و حملات پراکنده ای علیه نیروهای خارجی حاضر در افغانستان و مردم این کشور را آغاز کردند. در این مدت آمریکا به طور جدی تعقیب و مبارزه با تروریست را ادامه نداد و به ط-البان اجازه داد سربازگیری کند و قدرت بگیرد.
ناتو در سال 2014 مسئولیت کامل تأمین امنیت افغانستان را به نظامیان افغانستان واگذار کرد، هرچند حمایت های هوایی ناتو و آمریکا ادامه داشت و به سربازان افغانستان نیز آموزش می دادند. اما در کل نسبت به تروریستان ضعیف عمل کردند.
تا جایی که دونالد ترامپ، رئیس جمهوری وقت آمریکا در سال 2018 تصمیم گرفت به طور کامل از افغانستان خارج شود و امنیت افغانستان را به طور کامل به دولت و ارتش افغانستان بسپارد. قرار شد خروج آمریکا از افغانستان از سال 2020 آغاز شود. این تصمیم آمریکا زمینه های تکرار تاریخ در افغانستان را فراهم کرد.
ط-البان با انگیزه بیشتر برای به قدرت رسیدن مجدد در افغانستان تلاش کرد. این گروه اینبار با مذاکره و گفتگو کارش را شروع کرد و همزمان حملات پراکنده شان در جای جای افغانستان ادامه داشت. اما حتی یک شهر افغانستان در دست این گروه نبود.
ترامپ با پیگیری توافقنامه دوحه و تعهد برای خروج نظامی از افغانستان تصمیم اشتباهی را پیش برد که جو بایدن با عملی کردن این تصمیم باعث شکست آمریکا در مبارزه با تروریست در افغانستان شد. پس از توافقنامه دوحه و یک سری خیانت های داخلی، فساد در دولت اشرف غنی و عدم مدیریت در ارتش افغانستان و عقب نشینی تدریجی آمریکا و ناتو و قطع حمایت ها، زمینه ها برای پیش روی ط-البان فراهم شد. به طوری که هنوز نیروهای آمریکا و ناتو داخل خاک افغانستان بودند ط-البان شهرهای افغانستان را بدون درگیری اشغال کرده و به پشت دروازه های کابل رسیدند.
افغانستان به تصرف ط-البان درآمد و افغانستان درست در همان نقطه ای قرار گرفت که 20 سال قبل بود. پس از 20 سال مبارزه با تروریست افغانستان دوباره افغانستان به دست تروریستان افتاد و همچنان آمریکا و سایر کشورها از سوی گروه های متنوع تری با تجهیزات نظامی آمریکا و ناتو تهدید می شوند.
آمریکا در وضعیتی قرار گرفته که دولتمردانش یکدیگر را به اشتباه و شکست در مورد افغانستان متهم می کنند. و امروز همزمان با بیست و یکمین سالگرد حملات تروریستی 11 سپتامبر جو بایدن از موفقیت هایش در مبارزه با تروریست سخن می گوید و از طرفی ترامپ همچنان او را مقصر می داند.
انتهای پیام